Shopstop

3 augustus 2019. Geen idee wat me in godsnaam bezielde (al zal de rosé daar wel voor iets tussen gezeten hebben) maar voor ik het wist had ik met mijn maatje Marie een pact gesloten dat we beiden 9(!) maanden niet meer voor onszelf zouden shoppen. Wel nog toegelaten: accessoires & lingerie. De reacties op de sociale media maakten duidelijk dat mijn vrienden mij vrij goed kennen. De ene lachte zich krom, de ander is er van overtuigd dat het me toch nooit zal lukken. De inzet? Bewuster gaan winkelen, niet langer kopen om te kopen. Want met een uitpuilende kleerkast had ik precies toch steevast iets nieuws van doen als er een feestje op til was. De verzadiging na een geslaagde shopnamiddag ontbrak dan ook steeds vaker. 

Nu bon, we zijn een dikke maand verder en de ontwenningsverschijnselen vallen eigenlijk vrij goed mee. Gek genoeg heb ik bij feestjes niet langer het gevoel dat er niets in mijn kast hangt. En keer op keer komt er wel een leuke reactie op hetgeen ik draag.. Dus dat kan blijkbaar toch: met hetzelfde kleedje nog eens naar een ander feest gaan ;-). 

Wat ik minder fijn vind is dat ik 9 maanden geen steun kan bieden aan die prachtige stenen winkels. Of beter nog: aan die moedige, taaie, kleine zelfstandigen. Die dag in dag uit moeten strijden tegen grote online spelers als zalando, sarenza,.... Die zo hard werken voor en nog harder achter de schermen. Die moeten knokken tegen die vandaag besteld/morgen in huis. Nochtans zijn het die kleine zelfstandigen die nog oprecht content zijn omdat jij daar hebt geshopt. Dat voel je zo aan hun merci é bij het overhandigen van je zak. . Voor die mensen, daar doe ik mijn hoed voor af. Daar heb ik tonnen respect voor. Dus ik ga mijn afwezigheid goedmaken. Sowieso na mijn shopstop maar ook al een beetje tijdens.... 

De komende 9 (enfin nu nog 8) maanden ga ik mijn favoriete shops eens in de kijker zetten... En niet alleen hun shop, maar bovenal de mensen die achter die shop zitten. Want het is voor hèn dat ik daar ga. 

X

EJ